September 30, 2017 we became as one. He was my First Boyfriend. Siya yung taong andaming pangarap sa buhay. Napakatalino, mabait at mabuting anak. Kaya gingawa niya lahat para makasakay siya agad ng barko.
Same course kami BS Marine Engineering at UMAK. Ahead siya saakin ng 2 years. After his graduation panay inda na siya na panay sakit ang puso nya. Pending siya sa ECG kaya lagi ko syang sinasabihan na magpacheck up na. Pero sabi nya sya na daw bahala. Lagi ko siya inaupdate doon pero di nya ako pinapakinggan dahil alam nyang dagdag gastos pa ito.
Hindi lang un, kalaban din nya ang puyat at pagod araw araw. At sobrang nagtitipid para may maiabot sa Papa nya. Isang taon na ang nagdaan saamin. Sobrang saya ng mga araw na nakakasama ko siya. At sa di inaasahan, sobrang sakit din ng kaniyang pagkawala.
Oct 31, 2018 bibiyahe siya papuntang Lucena. 8:30pm out nya sa office for duty. At nakarating na siya ng Buendia Terminal ng around 10pm. Nagtext na siya saakin nung nakasakay na siya na inabot hanggang 12:45am. Sobrang dami kasi ng bibiyahe dahil uwian din. Then he texted me this line...
"Di kasi ikaw sumama. Wala tuloy nagaalaga sakin"
Sobrang sakit tipong kung kailan kailangang kailangan niya ako eh wala ako sa tabi nya.
Sinabi nya na din na tutulog na daw muna siya and ang huli niyang txt ay un na pala ang pamamaalam nya...
"Goodnight Moshie ko na yan. Miss na miss na kita. Magiingat ka po palagi. Patawarin mo ko sa mga pagkukulang ko sayo. Mahal na mahal kita. God bless. "
Narinig na ng katabi nya na naungol sa bus. Ginigising na siya ng mga katabi nya kaso hindi pa din nagigising binabangungot na pala siya nun. Hanggang sa tinawag na ung kundoktor at driver para ihatid na sa hospital. Nakarating na ng United Doctors Hospital Candelaria ng 3:15am at diretso sa ER. Kung anu ano ng ginawa saknya para marevive dahil sobrang bata palang niya 19yrs old pero exactly 4:30am sumuko na siya. Hindi niya na nakayanang lumaban. At naghintay na ng 7 hours hanggang sa inembalsamo na siya. (based on his parents)
Cause of Death: Fatal Cardiac Arrhythmia
11am nagising ako tska lang nag kasignal ung cellphone ko. Maya maya tumawag na ung panganay niyang kapatid.
Convo ate joy at ako:
ate joy: Moshie alam mo na ba?
ako: ang alin po?
ate joy: wala na si utoy
Nung una hindi ako naniniwala dahil akala ko surprise nya lang pero nung sinabi kong magsend ng picture doon nakita kong nasa embalsamuhan na siya.
Nanlamig at napaupo ako habang nanginginig sa nalaman ko na yung taong Mahal na mahal ko ay iniwan na ako ng biglaan.
Sorry ha moshie ko na yan. Hindi ko naman kasi inaasahan na sa mismong Birthday ko pa mo ko iiwanang sakit sakit.
Kaya pala may mga sinasabi na siya saakin...
"moshie ko kapag nawala ako gusto ko maging masaya ka sa iba ha"
"kailangan mo maging malakas, matatag ha kasi wala naman ako lagi sa tabi mo, akala ko ba gusto mong maging independent"
"gusto ko moshie kapag ako namatay katulad nalang nung ryan young na bangungot. Para isang patayan nalang"
Grabe moshie hindi mo man lang ako ininform na yan na pala ung pahiwatig mo. Hanggang ngayon hindi parin kami naniniwala na wala ka na. Anlakas lakas mo pa tingnan eh. Bakit andami kong naiisip tipong nag "ILOVEYOU" ka pa din hanggang sa huli.
Date of Death: Nov 1,
Time of death: 4:30am= 143 meaning "ILOVEYOU"
ILOVEYOU SO MUCH moshie ko na yan Salamat sa pagaalaga, pagdamay, pag gabay saakin lalo na sa pagmamahal na walang hinihinging kapalit. Lalo na sa masasayang araw na pinagsamahan natin kahit isang taon lang. Hihintayin kita mahal kong moshie. Kung magmamahal man ako ulit gusto ko ikaw pa din. Kaya tatandaan ko ung sinabi mo saakin na "kapag tayo, tayo talaga"
Paalam na aking Carl Kenneth Catapangan
Bantayan mo ko lagi ha. Ako na tutupad sa mga pangarap mo. Di man kita makakasama sa pagbabarko ay kasama naman kita sa bawat paglalayag ko
YOU MAY LIKE:
No comments:
Post a Comment